Kokosnoten en Visa

03-12
Na een heerlijk lange slaap, wordt ik vroeg wakker, en voel me daardoor duidelijk een stuk opgewekter dan gister. Vandaag wil ik Puerto Princesa verkennen, en ook wil ik een beetje een planning maken voor mijn reis richting het noorden. Het is namelijk even de vraag wat ik wil zien en waar het leuk is om een of twee dagen te spenderen. Ik besluit om in de stad een toeristenburo te zoeken, in de hoop wat meer te weten te komen van de mogelijkheden en de prijzen. Ik ben immers nog steeds gebonden aan een dagelijks budget. Hoewel een trycicle (zo'n motor driewieler) naar de stad niet duur is, heb ik zin om een stuk te wandelen, dus trek de juiste schoenen aan en ga op pad. Puerto Princesa heeft zeker dingen weg van Dumaguete, maar is toch ook zeker anders. Ik loop langs de hoofdweg, en verbaas me wederom over de vele winkeltjes en stalletjes, waarbij niet op het oog duidelijk is wat je er kunt krijgen of doen. Een winkelpui prijkt met de tekst "visgerei en haarproducten"... Tuurlijk...als ze dat daar maar niet door elkaar halen. Ik loop verder richting het "centrum" en hoewel het pas 10:00 s ochtends is, lijkt de temperatuur hier bijna wel hoger dan in Dumaguete. Het gevolg is dat ik binnen no time een soort wandelende druipsteengrot ben geworden, en ik het droomeiland waarop ik me bevind spontaan hernoem naar Palawarm ipv Palawan. Na 1 uur lopen kom ik eindelijk aan bij de plaatselijke VVV. Die blijkt dicht. Wel staat er een trycycle voor de deur, en de jonge bestuurder vraagt waar ik naar op zoek ben. Ik antwoord dat ik misschien wel een tour wil boeken. Nou, dat bleek het magische woord, want hij kent wel wat mensen. En ach, ik ben wel benieuwd waar hij me heen brengt, dus ik stap in. Een doldwaze trip dwars door het centrum later zit in op een achterafje in een piepklein reisburootje, en er zijn tours genoeg! Vuurvliegjes bekijken, eiland hoppen, city tour, vlindertuin, krokodillenfarm, ziplinen, noem maar op! Waar ik eigelijk in geinteresseerd ben is de trip naar de ondergrondse rivier. Deze stond zowel in de Lonely Planet als op internet erg goed aangeschreven, dus dat lijkt me wel wat. Ik boek de tour, en spreek af dat ik de volgende ochtend bij mijn hotel wordt opgehaald. Top. Uiteraard wordt ik gevraagd wat ik nog meer wil doen, maar voorlopig houd ik het even hierbij. Als ik weer buiten kom staat de jongen nog steeds te wachten. "You want lunch?" en daarmee leest hij mijn gedachten. Hij brengt me naar een straatje met allemaal gezellige barretjes, en blijft braaf wachten. Prima knul, ik speel wel voor toerist. Ik merk dat ik nog steeds niet volledig ben bekomen van mijn wandelavontuur, dus wat te drinken zou al een goed begin zijn. Dan zie ik iets herkenbaars, verse kokosnoot met een rietje erin, mjam! Ik regel zo'n ding, en nu zit ik lekker. Ik pak de lonely planet en ga wat zitten puzzelen. Ik besluit om de ondergrondse rivier te doen en de dag daarna verder te gaan reizen, richting Port Baton. Ik geniet ondertussen van wat spiesjes kakelverse tonijn van de BBQ. Na een uurtje voel ik me een stuk beter. Dan is het tijd voor het volgende onderdeel, het wel/niet laten verlengen van mijn visum. Het zit namelijk zo, ik heb officieel een visum voor 59 dagen, maar zit volgens schema totaal 63 dagen in de Filipijnen. Wat te doen met die vier dagen? De eigenaresse vd duikschool adviseerde me om gewoon op het vliegveld te verschijnen en verbaast te reageren bij de immigratie wanneer ze dit zouden ontdekken. Hmmm, ik weet niet of dat mijn stijl is. Ik besluit eerst hier maar eens te kijken hoe duur de verlenging precies is, want daar gaan een hoop verschillende verhalen over. Eenmaal bij de immigratie kom ik voor een nare verrassing: ik kan alleen verlengen met nog eens 59 dagen. Extra zuur is dat dit mij 7000 peso gaat kosten (ong. 120 euro), wat in dit land een vermogen is....voor vier dagen extra! Wat te doen? De gok nemen dat ik vast kom te staan op het vliegveld en mijn vlucht mis? Of toch maar ophoesten? Ik besluit om mezelf, puur om stress en ellende te besparen, de verlenging maar te betalen. Bah, daar gaat mijn budget! Ik krijg de stempel in mijn paspoort en verlaat morrend het kantoortje. Bij buitenkomst blijkt mijn scooterboy inmiddels een lekke band te hebben, dus die is niet beschikbaar. Ik besluit maar weer een stukje te gaan lopen. Halverwege heb ik toch echt zin om even bij te tanken, en ik vind een terrasje, waar ik mezelf trakteer op een ijskoud drankje. Ook de wifi komt goed uit, en ik voel het vakantiegevoel weer een beetje terugkomen. Ik neem een andere trycicle terug naar mijn hotel en verleng gelijk mijn verblijf. Dan besluit ik om na een snelle regendouche mezelf nu toch maar te trakteren op een film in de Bioscoop. Ik kies voor Frozen, een Disney Animatie, en zit met totaal 10 anderen in de zaal. Wat heerlijk, film kijken! De film zelf is precies wat ik ervan verwacht, en doet me heel erg denken aan de keer dat ik in Australië samen met laura de film Tangled heb gezien. Na de film kruip ik mijn heerlijke bedje weer in, en begin eindelijk aan mijn boek..