Transfer Discovery Island

17-12
Vandaag begin ik met een bezoek aan de telefoonreparateur. Toch nog met een heel klein sprankje hoop loop ik binnen in het rommelige werkplaatsje. Helaas, het zoute water blijkt de desastreus te zijn voor het tere design van Steve Jobs. Nu had ik daar al rekening mee gehouden, dus echt een verrassing is dat niet. Prompt stelt mijn vader voor om gelijk eens voor een andere telefoon te gaan kijken. Zolang er wifi opzit kan ik namelijk weer bellen en mijn mail bekijken en dat zou, al was het maar tot het einde van de reis, best handig zijn. We lopen een lokaal winkeltje binnen en ik zie gelijk enkele nieuwe Samsung telefoons voor een veel te goedkope prijs. Bij navraag blijken dat imitatie telefoons uit Hongkong te zijn. Nee bedankt. Dan vraag ik de verkoopster om de meest recente, snelste en uitgebreide telefoon die ze momenteel hebben, gewoon om even een beeld te krijgen van hoe ver de Filipijnen zijn qua aanbod. Dan komt er een doos van het merk Cherrymobile op tafel, waar ik werkelijk nog van nooit van heb gehoord. Dan komt een collega aan met een model wat zojuist binnen is gekomen, ook van Cherrymobile. Bij het proberen van mijn oude simkaart, heb ik gelijk signaal, en even later loop ik met mijn nieuwe telefoon van Filipijnse makelij de deur uit. Vandaag verhuizen we weer van accommodatie, en onze volgende stek is gelegen op een eiland vlak buiten de stad. Hiervoor pakken we de spullen in, en vertrekken per tricycle naar de pier in de stad. Daar ligt een piepklein bootje te wachten die ons naar het eiland zal brengen. Ook enkele personeelsleden varen met ons mee. Ik ben benieuwd naar ons nieuwe resort, want het heeft ook een eigen duikschool, en ik zit uiteraard niet om een duikje verlegen. Daarbij komt dat Coron bekend staat als beste locatie ter wereld om wrakken te kunnen beduiken. We zien het wel. Na 15 minuten varen draaien we een hoek om en zien we een resort op de heuvel van een eiland liggen. We worden zeer hartelijk ontvangen door manager Alan en zijn staff, en ik heb gelijk een goed gevoel over dit verblijf. Wel is het extreem rustig in het resort, en de Alan legt uit dat vele boekingen zijn afgezegd door de Tyfoon. Wij krijgen daardoor een upgrade van onze kamer, en zitten even later heerlijk rustig aan de zee met een drankje. Dit gaat goedkomen. Dan is het tijd voor mijn plannetje. Kijk, ik ben uiteraard naar de Filipijnen gekomen om te duiken, en ik zou hier in Coron ook zeker graag nog een paar duiken maken. Echter, heb ik gezien hoe mijn vader de afgelopen dagen van het water en het onderwater leven heeft genoten. Ik zou hem dan ook graag de schoonheid en tegelijkertijd de kick van mijn hobby willen laten ervaren. Ik vraag hem dan ook of hij zin heeft om de volgende dag mee op pad te gaan duiken, en of hij misschien zin heeft om zelf een proefduik te maken. Tot mijn grote verbazing lijkt hem dat leuk! Nou, dan is dit een prima plek om dit te gaan doen. Al snel daarna ontmoeten we Marcel, de eigenaar van de duikschool. De man is Zwitser en duikt al zijn hele leven, en ik zie een zekere klik tussen hem en mijn vader, al was het maar de leeftijd. We besluiten de volgende dag mee het water op te gaan, waarbij ik mijn eerste twee wrakduiken zal gaan doen, en mijn vader aan het einde van de dag zijn eerste proefduikles zal krijgen. We praten nog wat na met Marcel, Alan en de gasten, eten heerlijk in het restaurant, en maken ons klaar voor morgen. Spannend!